Het komt met bakken uit de hemel.
Water, niet mijn meest favoriete element.

Mijn waterdichte schoenen blijken niet waterdicht en datzelfde geldt voor mijn gloednieuwe jas. Na een aantal uur ben ik helemaal doorweekt en heb ik het ijskoud. Ik loop stevig door om zo warm mogelijk te blijven en ben alleen nog maar bezig met het bereiken van mijn bestemming.
De paden zijn rivieren geworden en ik moet goed opletten waar ik mijn voeten neerzet.

Ik had me voorgenomen om te overnachten in Zubiri, maar heb vantevoren geen hostel gereserveerd. Want, de camino geeft wat je nodig hebt. Bij aankomst blijken alle hostels vol. Er hangt een vreemde sfeer in het stadje en de mensen die ik ontmoet zijn weinig behulpzaam. Ik loop een tijdje doelloos rond en zie ineens mijn camino maatjes van de afgelopen dagen.
We besluiten met z’n drieën door te lopen naar het volgende dorp en fantaseren over een warm slaapplek met open haard om onze natte spullen te drogen. Iets wat zeldzaam is langs de camino.

In het eerstvolgende dorp vinden we inderdaad een slaapplaats. Als de deur van de herberg open gaat, kunnen we het bijna niet geloven. De open haard brandt. Er hangt een waslijn en het is er heerlijk warm….

Roncesvalles - Urdániz, 24 km