Toen ik opstond was ik lichtelijk bezorgd over het traject dat me vandaag te wachten staat. Ik heb een flinke afstand af te leggen en daarbij zijn er ook nog eens veel hoogtemeters te overwinnen.

Ik loop door bossen en via een heidegebied de bergen in. Mijn zorgen blijken ongegrond. Het pad loopt niet al te stijl omhoog en al lopend heb ik de afgelopen weken een goede conditie opgebouwd. Het gaat prima!

Het is een prachtige dag, ook al staat er een behoorlijke wind en wordt het elke dag een stuk kouder.
Inmiddels nadert het einde van het seizoen en steeds meer albergues sluiten. Het wordt elke dag lastiger om een slaapplek te vinden, zeker wanneer ik rekening hou met de maximale afstand die ik dagelijks wil lopen.

Ik vind het fijn om met de dag te leven, zo min mogelijk denkend aan wat er komen gaat.
Om deze reden reserveer ik liever geen albergues, maar kijk ik waar het pad me brengt. In de eerste weken van mijn camino verliep dat prima, maar ik merk dat ik nu beter kan meebewegen met de veranderende situatie op de camino.

De afgelopen dagen hebben mijn maatje en ik een voorlopig plan gemaakt voor het resterende traject naar Santiago.

Al lopend raakt het me vandaag dat het einde van mijn camino nadert. Ik heb nog behoorlijk wat kilometers af te leggen, maar ineens gaat het hard.
Ik denk aan de afstand die ik al heb afgelegd, ik denk aan Santiago en aan mijn leven daarna.
De prachtige omgeving glijdt ongemerkt langs me heen.

Zonde, bedenk ik later.
Ik wil nu nog even hier zijn.

• Dag 34: Astorga – Rabanal del camino, 20 km