Een laatste kus, een knuffel en dan stap ik in de TGV richting Parijs. De laatste weken stond mijn leven in het teken van de camino en ik heb enorm uitgekeken naar deze dag. Toch voel ik me op dit moment behoorlijk emotioneel. De komende weken laat ik mijn puberzoon en mijn partner alleen achter.Het […]
Dag 3: Op pad
De dag begint met een afscheidsceremonie in de hostel. Onze host vraagt ons om in een kring te gaan staan en neemt ons in gedachten mee naar de afgelopen tijd. We denken terug aan onze voorbereiding, het afscheid thuis en de reis naar dit beginpunt. Terwijl ik denk aan de eerste stappen die ik ga […]
Dag 4: Worstelen met de elementen
Het is helder, zonnig en het waait hard. Heel erg hard. Er staan flinke rukwinden die me af en toe bijna letterlijk van het pad af blazen. Ik had al gehoord dat het traject over de Pyreneëen, de oversteek van Frankrijk naar Spanje, één van de zwaarste stukken is van de camino. De weg blijft […]
Dag 7: De wijsheid van de knieën
In alle vroegte verlaat ik de hostel en om mij heen zie ik de stad ontwaken. Mensen maken zich klaar om naar het werk te gaan, de luiken van gebouwen en winkels worden geopend en de geur van koffie komt me tegemoet vanuit de koffiebars. Ik voel me blij en gelukkig. Mijn leven op de […]
Dag 8: Overgave
Zodra ik wakker word, voel ik mijn knie. Hij is nog dikker dan de vorige dag en ik kan nauwelijks staan. Ik heb gisteren mijn grenzen zwaar overschreden toen ik strompelend de berg af liep. De afgelopen dagen heb ik de signalen van mijn lichaam genegeerd, maar vandaag word ik tot de orde geroepen. Ik […]
Dag 9: Loslaten van het ego
Lopen is pijnlijk. Maar niet kunnen lopen, voelt nóg pijnlijker.Mijn knie is nog dik, maar voelt iets beter. Ik kan me nog niet overgeven aan stilstaan en weet me eigenlijk geen raad met mezelf.Ik mis de sfeer van de camino, de bijzondere gesprekken en onverwachtse ontmoetingen. Ik ga naar de koffiebar om te ontbijten, drink een […]
Dag 10: Loslaten van tijd
Het verblijf in de heerlijke, wat luxere hostel heeft me goed gedaan. Ik ben uitgeslapen en voel me weer energiek. De vertraging door mijn knie heeft me doen inzien dat het niet uitmaakt hoe ik mijn weg vervolg. Ik bepaal zélf mijn pad. Ik besef me ook dat ik langer onderweg zal zijn dan ik […]
Dag 13: Irritatie en verveling
Ik heb een aantal ochtendrituelen voordat ik op pad ga en daardoor ga ik meestal als een van de laatsten de camino op. Vandaag wordt er van mij verwacht dat ik al om 8 uur s’ochtends de albergue verlaat en ik voel me slaperig en geïrriteerd. De zon komt net op en het is knisperig […]
Dag 16: Luxe in Santo Domingo
Vandaag liep ik voor het eerst weer een traject van meer dan 20 km. Hoewel het een heerlijke wandeldag was, bleek de afstand toch iets te ambitieus. Aan het einde van de dag is mijn knie weer licht gezwollen. Omdat alle hostels in Santo Domingo vol zijn overnacht ik met mijn caminomaatjes in een klein […]
Dag 17: Aangename leegte
Ik voel me heerlijk uitgerust na de nacht in het appartement. Mijn knie voelt goed en ik heb zin om op pad te gaan. We bezoeken de beroemde kathedraal met de kip en de haan in Santo Domingo. Een bijzonder verhaal en een prachtig gebouw. (*) In de bar achter de kerk bestel ik mijn […]
Dag 18: Loslaten van ballast
Mijn rugzak en ik zijn één. Al vanaf de eerste dag voel ik hem nauwelijks en ook het gewicht lijkt me niet te hinderen. Lijkt…want ongemerkt doet mijn zware rugzak een aanslag op mijn gewrichten. Vandaag wil ik lief zijn voor mezelf, ik ga mijn rugzak een keer laten vervoeren! In de hoop mijn knieën […]
Dag 19: Een ochtend met een gouden randje
Het is een prachtige ochtend wanneer ik het pad op ga. Er hangt een nevel over het dal en de zon probeert door te breken. Ik voel me een beetje slaperig en mijn spieren moeten nog opwarmen. De eerste klim omhoog is daardoor best pittig. De zonsopkomst is werkelijk prachtig. Ik maak de ene na […]
Dag 20: Een eerste mijlpaal, Burgos
Vandaag zal ik aankomen in Burgos en dat betekent dat ik 1/3e deel van mijn camino heb afgelegd! Ik zit vol energie wanneer ik opsta. De eerste tien kilometers gaan snel, maar met elke kilometer die daarna verstrijkt voelen mijn benen zwaarder worden. De camino loopt door een kilometerslang park dat eindigt aan de rand […]
Dag 21: Een onbestendig gevoel
Geen gerommel in rugzakken of lichtflitsen van mobieltjes die me wakker maken. Ik hoor ook geen geluiden van pelgrims die midden in de nacht opstaan -en denken dat ze dat geruisloos doen. Het is muisstil om me heen. Mijn hotelkamer is claustrofobisch klein en het is er ongekend stil. Ik lig op bed en neem […]