Een laatste kus, een knuffel en dan stap ik in de TGV richting Parijs. De laatste weken stond mijn leven in het teken van de camino en ik heb enorm uitgekeken naar deze dag. Toch voel ik me op dit moment behoorlijk emotioneel. De komende weken laat ik mijn puberzoon en mijn partner alleen achter.Het […]
Dag 2: Onthaasten en landen
Ik heb besloten om een extra dag in St. Jean te blijven. Ik ben altijd een beetje ontwricht van de reis, dus het lijkt mij een goed plan om eerst maar eens te landen. In de vroege ochtend ga ik op pad om het stadje te verkennen. Het is fris en de omringende bergen zijn […]
Dag 3: Op pad
De dag begint met een afscheidsceremonie in de hostel. Onze host vraagt ons om in een kring te gaan staan en neemt ons in gedachten mee naar de afgelopen tijd. We denken terug aan onze voorbereiding, het afscheid thuis en de reis naar dit beginpunt. Terwijl ik denk aan de eerste stappen die ik ga […]
Dag 4: Worstelen met de elementen
Het is helder, zonnig en het waait hard. Heel erg hard. Er staan flinke rukwinden die me af en toe bijna letterlijk van het pad af blazen. Ik had al gehoord dat het traject over de Pyreneëen, de oversteek van Frankrijk naar Spanje, één van de zwaarste stukken is van de camino. De weg blijft […]
Dag 5: Het element water
Het komt met bakken uit de hemel.Water, niet mijn meest favoriete element. Mijn waterdichte schoenen blijken niet waterdicht en datzelfde geldt voor mijn gloednieuwe jas. Na een aantal uur ben ik helemaal doorweekt en heb ik het ijskoud. Ik loop stevig door om zo warm mogelijk te blijven en ben alleen nog maar bezig met […]
Dag 6: Na regen komt zonneschijn
Het weer is opgeklaard, de zon schijnt. Mijn kletsnatte kleding heeft vannacht bij de open haard gelegen en is zo goed als droog. Toch heb ik moeite om op gang te komen. De kou, regen en wind van de afgelopen dagen hebben veel van me gevraagd. Na het ontbijt gaan we met z’n drieën op […]
Dag 7: De wijsheid van de knieën
In alle vroegte verlaat ik de hostel en om mij heen zie ik de stad ontwaken. Mensen maken zich klaar om naar het werk te gaan, de luiken van gebouwen en winkels worden geopend en de geur van koffie komt me tegemoet vanuit de koffiebars. Ik voel me blij en gelukkig. Mijn leven op de […]
Dag 8: Overgave
Zodra ik wakker word, voel ik mijn knie. Hij is nog dikker dan de vorige dag en ik kan nauwelijks staan. Ik heb gisteren mijn grenzen zwaar overschreden toen ik strompelend de berg af liep. De afgelopen dagen heb ik de signalen van mijn lichaam genegeerd, maar vandaag word ik tot de orde geroepen. Ik […]
Dag 9: Loslaten van het ego
Lopen is pijnlijk. Maar niet kunnen lopen, voelt nóg pijnlijker.Mijn knie is nog dik, maar voelt iets beter. Ik kan me nog niet overgeven aan stilstaan en weet me eigenlijk geen raad met mezelf.Ik mis de sfeer van de camino, de bijzondere gesprekken en onverwachtse ontmoetingen. Ik ga naar de koffiebar om te ontbijten, drink een […]
Dag 10: Loslaten van tijd
Het verblijf in de heerlijke, wat luxere hostel heeft me goed gedaan. Ik ben uitgeslapen en voel me weer energiek. De vertraging door mijn knie heeft me doen inzien dat het niet uitmaakt hoe ik mijn weg vervolg. Ik bepaal zélf mijn pad. Ik besef me ook dat ik langer onderweg zal zijn dan ik […]
Dag 11: Herinneringen en stilte
Tijdens mijn wandeling moet ik terugdenken aan mijn ontmoeting van gisteren met een oude man. Net voor Villamayor stond hij met zijn rollator en met een stempel in zijn hand te wachten op langslopende pelgrims. “Sello, sello…”, riep hij. Wat “Stempel” betekent.Ik had net koffie gedronken, mijn rugzak weer op mijn rug gedaan en bedacht dat […]
Dag 12: Loslaten van verwachtingen
Ik begin mijn verwachtingen los te laten en laat de dag op me afkomen zoals het gaat. Ik ben niet meer bezig met routes, afstanden of hoogteverschillen. Lopen, eten, slapen. Meer is er niet. Ik loop en ontdek wat er op mijn pad komt en uiteindelijk kom ik vanzelf op mijn bestemming. Soms loop ik met […]
Dag 13: Irritatie en verveling
Ik heb een aantal ochtendrituelen voordat ik op pad ga en daardoor ga ik meestal als een van de laatsten de camino op. Vandaag wordt er van mij verwacht dat ik al om 8 uur s’ochtends de albergue verlaat en ik voel me slaperig en geïrriteerd. De zon komt net op en het is knisperig […]
Dag 14: Alles stroomt, niets is blijvend
De kleine dingen zijn belangrijk geworden. Een kop koffie, een chocoladebroodje voordat ik op pad ga, iets lekkers in mijn rugzak voor onderweg en genieten van de zonsopkomst en de vele kwetterende vogeltjes om me heen. Af en toe blijf ik staan om te kijken en luisteren naar de ontwakende natuur. Vandaag vind ik het […]
Dag 15: Ieder zijn eigen pad
In de vroege ochtend zetten we onze vriend uit Alaska af bij de bushalte richting Madrid. Er staat hem een lange en moeilijke reis te wachten. Het is een prachtige dag, de opkomende zon schijnt op de rode rotswand achter het stadje Najera. Voor mij betekent de opkomende zon het begin van een nieuwe dag op […]