Op het moment dat ik de bus uit stap en het centrum van Santiago in loop, voel ik de spanning van me af glijden. Mijn hostel bevindt zich om de hoek van de bushalte, maar ik besluit om eerst een ommetje te maken door de kleine straatjes van oud-Santiago. Het is al na middernacht, maar […]
Dag 2: Thuis komen op de camino
De albergue waar ik verblijf serveert een uitgebreid ontbijt en terwijl ik het ervan neem, raak ik aan de praat met een Spaanse familie. Zij gaan ook naar Finisterre en verheugen zich op de tocht. Ik merk meteen weer hoe leuk ik het vind om in een andere taal te converseren, ook al is mijn […]
Dag 3: Herinnering aan openheid en vriendelijkheid
Ik voel me niet echt uitgeslapen wanneer mijn wekker afgaat. Ik was vergeten hoe onrustig de nacht in een albergue kan zijn met snurkende pelgrims om me heen en wekkers die op de gekste momenten rinkelen. Zodra ik uit bed stap voel ik mijn spieren tegensputteren. Misschien ben ik toch een beetje overmoedig begonnen gisteren.Ik […]
Dag 4: Regen
Het regent en ik treuzel met het inpakken van mijn rugzak. Ik neem alle tijd voor het ontbijt in de hoop dat de regen stopt. Maar het blijft regenen en veel kopjes thee later verzucht ik dat ik er toch doorheen zal moeten.Ik hou me vast aan de gedachte dat ik al na een paar […]
Dag 5: Dat venijnige steentje
De albergue waar ik overnachtte was een prettige plek met veel gezelligheid. Groepjes pelgrims waren tot laat in de avond aan het napraten en ik raakte in gesprek met Spaanse Teresa. Zij is zo ongeveer opgegroeid langs de camino en loopt bijna jaarlijks een (deel) van de camino om fit te blijven, maar vooral ook […]
Dag 6: Nog niet helemaal
Vanaf Cee, mijn eerste ontmoeting met de Atlantische Oceaan, loopt het pad door over heuvels en rondom baaien. Het weer is opgeklaard en ik word verwend met prachtige vergezichten en mooie wolkenpartijen. Ik loop een stuk samen met Ierse Ann, een enorme mopperkont waar ik erg om moet lachen. Vooral bergopwaarts heeft ze het niet […]
Dag 7: Een oceaan vol mogelijkheden
De zon is net op wanneer ik opsta. Waarschijnlijk ben ik nog op tijd voor de zonsopgang bij Cabo Fisterra. Ik loop nogmaals het pad bergopwaarts en dat gaat me vandaag wonderbaarlijk gemakkelijk af. De lucht heeft een spectaculaire rode gloed. Het is nog stil op het pad en ook op de weg naast me […]
Dag 22: De liefdevolle woorden van een non
De zon komt op achter de kathedraal van Burgos. Een prachtig schouwspel waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het heeft een beetje geregend vannacht waardoor de straten glinsteren in het zonlicht. Ik glinster ook een beetje, want ik ben weer op de camino! Ik loop over ongemakkelijke kiezelstenen en volg de pijlen die mij […]
Dag 24: Een onverwacht mooie dag
Midden in de nacht word ik wakker en hoor de wind loeien om de albergue. De luiken van het raam klapperen in de wind. De eigenaresse van de albergue had al aangekondigd dat het weer zou omslaan. Er was een harde wind vanuit het noorden op komst en daardoor zou het een stuk kouder worden. […]
Dag 25: Een bijzondere overnachting
Ik heb al vroeg de albergue verlaten. De zon is net aan het opkomen en het is nog erg koud. Vandaag ben ik vooral geinteresseerd in mijn bestemming. Met mijn wandelmaatjes zal ik overnachten in het Real Monasterio de San Zoilo in Carrión de las Condes. Een prachtig Benedictijns klooster dat stamt uit het jaar […]
Dag 26: In leegte ontstaat inzicht
Zeventien lange kilometers liggen voor me op de meseta.Vandaag is er geen enkele afleiding in de vorm van dorpen, kerken of restaurants. Met tegenzin ga ik op pad. Het weer is omgeslagen en is net zo grijs als mijn humeur.Al na een paar kilometer begin ik me te vervelen. De weg is lang, ik zie alleen […]
Dag 27: Een omweg
Het is wederom een stralende en prachtige dag op de meseta.Na alle emotie van de voorgaande dagen vind ik het nu heerlijk om samen te lopen met mijn caminomaatjes. Al babbelend leggen we moeiteloos vele kilometers af. We hebben aandacht voor elkaar en delen alle belevenissen, waardoor we niet meer op het pad letten en […]
Dag 28: Lopen, eten, slapen
Ik hou van een “late” start op de camino. Voor mij betekent laat, dat ik rond half 9 de deur van de albergue achter me sluit. En daarmee ben ik meestal één van de laatsten. Ik neem graag alle tijd om rustig op te staan en mijn ochtendritueel te doen. Ik heb een systeem bedacht […]
Dag 29: De volgende fase
Ik loop mijn laatste dag op de meseta en het voelt als de afronding van een fase. De leegte van de hoogvlakte heeft me veel gegeven. Ik heb gezongen, gedanst, gehuild en gelachen.Ik voelde me er springlevend en soms nietig in het weidse landschap. De afgelopen weken zag ik de toppen van het Cantabrisch gebergte […]
Dag 30: Ontmoetingen
Ik denk aan alle ontmoetingen op de camino. Ik heb gemerkt dat er keer op keer oprechte aandacht is voor de ander en bijna elke ontmoeting is intens. We hebben immers allemaal de keuze gemaakt om dit pad te bewandelen, waardoor er een groot gevoel van saamhorigheid is. Met sommige pelgrims heb ik een kort […]